Margaret Thatcher nie żyje

Margaret Thatcher trzykrotnie poprowadziła konserwatystów do zwycięstwa wyborczego. Była premierem w latach 1979 - 1990, to najdłuższy okres sprawowania władzy premiera od początku XX wieku. - Straciliśmy wielkiego przywódcę - powiedział obecny brytyjski premier David Cameron na wieść o śmierci Thatcher. Ogłosił też przerwanie dyplomatycznych wizyt w Europie, których serię właśnie rozpoczął.

Na znak żałoby flaga państwowa przy Downing Street została spuszczona do połowy masztu. Msza żałobna zostanie odprawiona w katedrze Świętego Pawła, ceremonia pogrzebowa odbędzie się z pełnymi honorami wojskowymi.

zmarła w swoim apartamencie w hotelu Ritz, w centrum Londynu. Przyczyną śmierci słynnej polityk był udar. Od wielu lat chorowała. W oświadczeniu, które przedstawił lord Tim Bell, czytamy: „Z wielkim smutkiem Mark i Carol Thatcher ogłosili, że ich matka, baronessa Thatcher, odeszła dziś rano w pokoju po udarze mózgu".

Pierwszy komentarz po śmierci przyszedł poprzez Twitter od brytyjskiego premiera Davidea Camerona. "Z wielkim smutkiem dowiedziałem się o śmierci Lady Thatcher. Straciliśmy wielką przywódczynię, znamienitą Brytyjkę", napisał. „Margaret Thatcher uratowała nasz kraj jej dziedzictwo pozostanie nie tylko w najbliższych latach, ale na zawsze", dodał. Królowa Elżbieta wydała oświadczenie, w którym podkreśliła, że "ze smutkiem" przyjęła wiadomość o śmierci Thatcher.

Kondolencje nadchodzą do Wielkiej Brytanii z całego świata. „Margaret Thatcher była wielką osobowością i błyskotliwym politykiem. Pozostanie w naszej pamięci i historii", powiedział ostatni radziecki przywódca Michaił Gorbaczow. „Była wspaniałym przykładem siły i charakteru oraz wielkim sojusznikiem, który wzmocnił szczególny związek między Wielką Brytanią i Stanami Zjednoczonymi", stwierdził były prezydent USA George W. Bush. Dla Beniamina Netaniahu Thatcher "była źródłem inspiracji dla pokolenia przywódców politycznych".

Urodziła 13 października 1925 w Grantham jako Margaret Hilda Benson (później przyjęła nazwisko męża, Thatcher, którego poślubiła w 1951 roku). Ukończyła chemię w Somerville College przy Uniwersytecie w Oxfordzie, już w czasie nauki została przewodniczącą studenckiego stowarzyszenia konserwatywnego. Była pierwszą kobietą premierem Wielkiej Brytanii, zwolenniczką liberalnego konserwatyzmu i postacią kontrowersyjną. Podczas swoich 11 lat na Downing Street, naznaczonych prywatyzacją, konfrontacją ze związkami zawodowymi i wojną o Falklandy, stała się jednym z najbardziej popularnych, ale także najbardziej znienawidzonym politykiem w powojennej historii Wielkiej Brytanii.

Demonstrowała niezachwianą determinację w dążeniu do władzy w Partii Konserwatywnej, której liderem stała się w 1975 roku, a potem żelazną ręką rządząc Albionem. Była nieustępliwa ścierając się ze swoim politycznym przeciwnikiem Arthurem Scargillem i reagując ma na inwazję Falklandy inspirowaną przez argentyńską juntę. Utraciła władzę w 1990 roku.

W ostatnich latach wycofała się z życia publicznego, m. in. ze względu na pogarszający się stan zdrowia. Od jakiegoś czasu zmagała się z chorobą Alzheimera.