Strona głównaLudzieKrzysztof Kamil Baczyński „Żołnierz poeta, czasu kurz...”? strona 3 / 4

Krzysztof Kamil Baczyński „Żołnierz poeta, czasu kurz...”?

strona 3 / 4


„Niebo złote ci otworzę”

W 1942 roku wraz z osiągnięciem pełnoletności Krzysztof Kamil Baczyński żeni się z Barbarą Drabczyńską, córką znanego w Warszawie drukarza. Jego ukochana była kobietą o żywej inteligencji, ładną oraz pełną osobistego wdzięku. Basia staje jego muzą, inspiracją, adresatką jego poezji.

Ślub poety z Barbarą odbył się 3 czerwca w kościele Św. Trójcy na Solcu. Ów dzień był dla poety najważniejszym wydarzeniem życiowym. Miłość do Basi przelana w słowa, znalazła swoje miejsce w erotykach. Jej obecność i bliskość wymazywała z pamięci poety myśli o toczących się na zewnątrz walkach, które niosły ze sobą cierpienie, zło i śmierć. Jednym z najpiękniejszych erotyków Baczyńskiego jest „Kołysanka”, w której poeta w sobie tylko właściwy sposób prezentuje poetycki kunszt.

Po ślubie jesienią Krzysztof i Barbara rozpoczynają studia polonistyczne na tajnych kompletach Uniwersytetu Warszawskiego. Jest to jednak czas, kiedy małżeństwo Baczyńskich przeżywa kryzys. Matka poety bowiem nie była zadowolona z wyboru syna. Zarzucała jedynakowi, iż na żonę wybrał sobie „drukarzównę” i nie lubiła wybranki Krzysztofa. Pomiędzy paniami dochodziło do konfliktów, a poeta znalazł się w sytuacji patowej. Jednak ostatecznie Stefania Baczyńska ustąpiła, a miłość stworzonych dla siebie ludzi ocalała.

Baczyński nie studiował zbyt długo. Porzucił edukację, aby poświęcić się pracy konspiracyjnej. Nauka nie mogła bowiem wypełnić mu skutecznie całego życia. Poeta rwał się do śmiałych akcji, walki. Trafił do tajnej podchorążówki, gdzie otrzymał przeszkolenie, które miało później zaowocować w dniach powstania. Naturalnie Krzysztof nie zapomina o poezji, która w tym okresie staje się coraz bardziej dojrzała.

„Umrzeć przyjdzie, gdy się kochało wielkie sprawy głupią miłością”


Tablica na pałacu Blanka w Warszawie fot. Adrian Grycuk, CC BY-SA 3.0, Wikimedia CommonsW 1943 roku Baczyński wstępuje do Harcerskich Grup Szturmowych, który jest zalążkiem harcerskiego batalionu AK „Zośka”, do którego zostaje odgórnie przydzielony. Swoją działalność bojową rozpoczyna w akcjach dywersyjnych, zaś w 1944 roku bierze udział w akcji wykolejania pociągu na odcinku Tłuszcz – Urle. Ostatecznie jednak przechodzi do harcerskiego batalionu „Parasol”, gdzie zostaje zastępcą dowódcy plutonu.

zaskakuje Baczyńskiego w Śródmieściu, przy ulicy Focha. Zostaje skierowany na jeden z ważnych punktów i około godziny szesnastej 4 sierpnia na powstańczym posterunku w pałacu Blanka poeta zostaje zastrzelony przez niemieckiego snajpera. Niestety kilka tygodni później ginie również ciężarna żona poety Barbara, która umierając ściska w rękach tomik wierszy męża.

Zaraz po wyzwoleniu w Warszawie krążyły informacje, że Baczyński żyje, ale ukrywa się. Jednak w 1947 roku przy porządkowaniu ruin Ratusza odkopano szczątki, które rozpoznała matka poety.

Baczyńscy zostają pochowani na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze batalionu powstańczego AK „Parasol”, a poeta zostaje odznaczony pośmiertnie Medalem za Warszawę i Krzyżem Armii Krajowej.
Strony : 1 2 3 4

Izabela Okrój-Hernik / Senior.pl

Zgłoś błąd lub uwagę do artykułu

Zobacz także

 

 

 

Skomentuj artykuł:

Komentarze mogą dodawać wyłącznie osoby zalogowane.
Jesteś niezalogowany: zaloguj się / zarejestruj się




Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Senior.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Komentarze niezgodne z prawem i Regulaminem serwisu będą usuwane.

Artykuły promowane

Najnowsze w dziale

Polecane na Facebooku

Najnowsze na forum

Warto zobaczyć

  • Kobiety.net.pl
  • Hospicja.pl
  • Pola Nadziei
  • Aktywni 50+
  • Oferty pracy