16-01-2017
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
60 lat temu urodził się Krzysztof Globisz - znany polski aktor teatralny, filmowy, radiowy, telewizyjny i dubbingowy.
przyszedł na świat 16 stycznia 1957 w Siemianowicach Śląskich. Studiował na Wydziale Aktorskim krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego, którą ukończył w 1980 roku. Od 1981 roku do dziś związany z krakowskim Narodowym Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej, w którym stworzył niemal 70 ról.
W roku 1980 zadebiutował też w telewizji - w serialu kostiumowym Andrzeja Wajdy i Edwarda Kłosińskiego "Z biegiem lat, z biegiem dni". Na ekranie kinowym po raz pierwszy pojawił się w filmie historycznym Wajdy "Danton" (1983) u boku Gérarda Depardieu. Występował też u Kieślowskiego ("Krótki film o zabijaniu" i "Dekalog V"), Jana Jakuba Kolskiego ("Jasminum", "Pornografia") oraz innych znanych polskich reżyserów.
W 1996 roku został odznaczony jako Zasłużony Działacz Kultury, a w 2005 odebrał Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W 2004 roku został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2012 roku został ambasadorem kampanii „Prawdziwa przyjaźń jest za darmo”, której celem jest zwrócenie uwagi na problem bezdomnych zwierząt oraz popularyzacja adopcji zwierzaków ze schronisk.
W lipcu 2014 aktor doznał udaru mózgu, który spowodował kilkunastomiesięczną przerwę w pracy zawodowej. Po wielomiesięcznym leczeniu, w grudniu 2015 r. pojawił się w krakowskim Teatrze STU w roli Klaudiusza w „Hamlecie". Zagrał też w filmie "Marzenie", realizowanym przez twórców z Integracyjnego Teatru Aktora Niewidomego ITAN oraz jako gość specjaln w produkcji "". Wrócił też do teatru Starego, gdzie wcielił się w rolę poruszającego się na wózku imigranta w sztuce "Podopieczni" wg Elfriede Jelinek.
6 grudnia w Lublinie odbyła się premiera napisanego specjalnie dla Globisza spektaklu "Wieloryb the Globe", w którym gra on rolę tytułową. " Tekst wielokrotnie nagradzanego Mateusza Pakuły to sztuka o empatii, o wychodzeniu z choroby i niesieniu pomocy, o słowach i o tym, czego słowa nie są w stanie powiedzieć, o sile muzyki i jej uzdrawiającej mocy, o czułości, rodzeniu dzieci, o granicach wyobraźni." - tak piszą o sztuce jej autorzy z lubelskich teatrów.