Bez nóg na Mount Everest

Mark Inglis był bliski śmierci kiedy w 1982 roku utknął w jaskini śnieżnej niedaleko najwyższego szczytu Nowej Zelandii - Mount Cook. Czekał na pomoc 14 dni, uratowano go cudem, był wtedy w stanie krańcowego wycieńczenia, a swoją przygodę przypłacił amputacją obu nóg. Nie zmieniło to jednak jego aktywności i nie zmniejszyło żądzy przygód.

47 letni podróżnik nie tylko dokonywał rzeczy niezwykłych - napisał także poradniki dla narciarzy i alpinistów po amputacji nóg. Zdobył tytuł naukowy z biochemii, ma swoją winiarnię a kilka lat temu stanął na podium Paraolompiady w Sydney, zajmując drugie miejsce w wyścigach
kolarskich.

Meżczyzna zdobył też górę, przez gtórą o mało nie zginął - najwyzszy szczyt Nowej Zelandii - Mount Cook. Wszedł na nią 20 lat po swoim wypadku, w 2002 roku. Właśnie wtedy jego marzenie zdobycia Mount Everest zaczęło się przekształcać w realistyczny pomysł.

- Gdy stałem na Cook, pomyślałem że dam radę również Everestowi. Każdy czlowiek powinien dążyć do spełniania swoich największych marzeń, stawiać przed sobą trudne zadania, realizować swoje pasje. Tylko wtedy życie ma sens.

Inglis jest człowiekiem, który będąc pozbawiony nóg wspiął się najwyżej w historii. Zdobył bowiem znajdującą się 8201m nad poziomem morza górę Cho Oyu. Wspinaczkę na Mount Everest traktuje jak wyzwanie, jak możliwość pokazania że również pozbawiony nóg człowiek moze dokonywać wielkich wyczynów. Jeśli mu się uda, będzie pierwszym człowiekiem po amputacji obu nóg, który zdobył najwyższy szczyt świata.

W zdobyciu góry pomoże Inglisowi technika - między innymi specjalistyczne sztuczne kończyny a także zapasową parę protez oraz zestaw naprawczy. Alpinista twierdzi, że im będzie wyżej, tym mniej odczuwa się brak własnych nóg.

- Wspinaczka wysokogórska to nie tylko doskonała sprawność fizyczna - to także mocna motywacja psychiczna i doskonałe przygotowanie mentalne. A ból i niedogodności w takich warunkach odczuwają wszyscy, którzy podejmują takie wyzwanie. Ja jestem zdrowym, wysportowanym człowiekiem i myślę, że mój organizm zniesie trudy wyprawy tak samo dobrze jak organizmy innych himalaistów.

Wspinaczka Inglisa rozpocznie się w pierwszym tygodniu kwietnia. Postępy himalaisty będzie można śledzić na stronie . Ekspedycja ma także za zadanie pozyskanie funduszy dla centrum rehabilitacyjnego w Kambodży. Ośrodek ten specjalizujące się w rehabilitacji ofiar min przeciwpiechotnych, a także osób które przeszły polio i innych niepełnosprawnych.