A my ci±gle gramy... - Marek Nied¼wiecki nie tylko o muzyce

Joanna Gacka: Pana pierwszy raz. Z List± Przebojów Programu Trzeciego oczywi¶cie. Jak to siê zaczê³o?

Marek Nied¼wiecki: By³a sobota, 24 kwietnia 1982 roku. Lista samych nowo¶ci. Na topie Jon & Vangelis "I'll Find My Way Home". A potem to ju¿ posz³o! Tego dnia by³em podniecony, szczê¶liwy, przera¿ony, mocno zestresowany. Spe³nia³o siê moje najwiêksze marzenie. Lista Przebojów w Trójce...

JG: Jak szybko okaza³o siê ¿e ten format to strza³ w dziesi±tkê?

MN: Ten format jest strza³em w dziesi±tkê od wielu lat. Od kiedy istnieje radio. Trójka w tym czasie koñczy³a 20 lat i nigdy wcze¶niej nie by³o tutaj listy przebojów. Trochê siê ba³em, jak tak± audycjê przyjm± s³uchacze stacji. Przyjêli fantastycznie. Po kilku miesi±cach Lista sta³a siê jednym ze standardów stacji...

JG: Znam osobi¶cie ludzi, który s³uchaj± Listy praktycznie od pocz±tku i to regularnie - nie przegapiaj±c niemal ¿adnego wydania. Ale Pan chyba lepiej ni¿ ja zdaje sobie sprawê z tego fenomenu. Czy wie Pan o wielu takich osobach? Jakie s± ich motywacje?

MN: Lista uzale¿nia. Wiem to po sobie, bo na prze³omie lat 60 i 70 by³em s³uchaczem Listy Przebojów "Studia Rytm". S³ucha³em i co tydzieñ g³osowa³em... Audycja radiowa jest trochê jak rodzina. Wraca siê do niej, bo wiadomo na co mo¿na liczyæ. "Stary, dobry znajomy". Tak to chyba dzia³a...

JG: Przez wiele lat Lista by³a swego rodzaju wyroczni± w sprawach muzyki s³uchanej na polskich imprezach i dyskotekach. Z drugiej strony - zawsze by³a kszta³towana przez s³uchaczy. Jak udaje siê pogodziæ te dwie strony medalu?

MN: Na listê zawsze mo¿na g³osowaæ wy³±cznie na piosenki grane w Trójce. To ju¿ trochê zawê¿a, bo nie grali¶my nigdy na przyk³ad italo disco albo disco polo. S³uchacze wiedz±, czego siê mo¿na u nas spodziewaæ i chyba na to czekaj±. To jest w³a¶nie to sprzê¿enie zwrotne.

JG: Wraz ze zmianami gospodarczymi w Polsce przysz³a konkurencja. Dzi¶ tych list przebojów jest znacznie wiêcej. A jednak "Trójkowa" ma nadal szczególne miejsce i nie wydaje mi siê, ¿eby w najbli¿szym czasie to siê mia³o zmieniæ. Sk±d bierze siê ten fenomen?

MN: To jest przede wszystkim lista s³uchaczy, a nie stacji. My, z Piotrem Baronem jeste¶my po to, ¿eby podawaæ wyniki. Nie komentujemy, co nam siê podoba, a co nie. Od tego s± audycje autorskie. Lista to taka trochê "muzyczna poczta UKF", czyli audycja us³ugowa.

JG: Jak siê prowadzi radiow± listê przebojów w dobie teledysków, telewizji muzycznych i Internetu? Czy zmieniali¶cie co¶ w formacie audycji przez te wszystkie lata?

MN: Internet pozwoli³ audycji przetrwaæ kryzys liczby g³osów. Pojawi³ siê w sam± porê. S³uchacz ju¿ nie musi kupowaæ kartki pocztowej, znaczka. Nie musi wypisywaæ swoich propozycji. Wchodzi na nasz± stronê internetow± i ma wszystko na talerzu. G³osowanie trwa kilka chwil. Radio jest ci±gle "teatrem wyobra¼ni". S³uchacze to lubi±. Chyba dlatego radio ci±gle jest na antenie i ma siê bardzo dobrze. Telewizje muzyczne? Powsta³y i znikaj±. MTV ju¿ prawie nie pokazuje wideoklipów. A my ci±gle gramy... Format audycji zmienia³ siê przez te lata. Na pocz±tku by³a top 20 plus poczekalnia. Potem top 40. Teraz jest top 30 i dwadzie¶cia piosenek w poczekalni. Jedno siê nie zmienia. Lisê gramy od miejsca 50 do jedynki.

JG: A Pan sam jak siê czuje ze zmianami? Mo¿na przecie¿ powiedzieæ, ¿e w pewnym sensie dojrzewa³ Pan wraz z List±...

MN: Ja jestem fanem Listy. Lubiê j± prowadziæ, lubiê jej s³uchaæ, gdy na antenie jest zmiennik. Zmiany na Li¶cie s± po to, ¿eby siê nie znudzi³a. S³uchacze te¿ je lubi±. A je¶li nie - daj± nam sygna³y, ¿e co¶ jest nie tak. I my na to reagujemy...

JG: Jednym z pól konfliktu pokoleniowego jest muzyka. Od czasu wynalezienia sprzêtu odtwarzaj±cego, niemal ka¿dy z nas jako nastolatek s³ysza³ od rodziców "¶cisz to wycie". Tymczasem na Li¶cie Przebojów Wszechczasów "króluj±" utwory sprzed -dziestu lat. "¦rednia wieku" piosenek w pierwszej dziesi±tce to 35 i pó³ roku, a wiêkszo¶æ z nich pochodzi z lat 70-tych. Czy to oznacza, ¿e g³osuj± wy³±cznie starsi mi³o¶nicy muzyki czy te utwory po prostu siê nie starzej±?

MN: Raczej to drugie. Klasyki rocka s± ponadpokoleniowe. Poza tym na top wszech czasów g³osuj± rodzice i ich dzieci, nauczone s³uchania tej muzyki w domu.

JG: Mo¿na zatem powiedzieæ, ¿e muzyka ³±czy pokolenia? Podobn± sytuacjê mamy na polskiej li¶cie wszechczasów. Czes³aw Niemen, Republika, TSA czy Perfect to arty¶ci znani od dekad... Nowi s± "gorsi"?

MN: Sama formu³a topu wszech cazsów sugeruje, ¿e na takie li¶cie powinny byæ klasyki, a nie nowo¶ci. Nowo¶ci to Lista Przebojów. Je¶li czas siê z nimi dobrze obchodzi, trafiaj± na top wszech czasów. Je¶li nie - do kosza. Taka kolej rzeczy.

JG: A gdyby Pan mia³ u³o¿yæ tak± swoj± "Listê wszechczasów". Np po jednym utworze z ka¿dej dekady? Na co pad³by Pana wybór?

MN: Czerwone Gitary - Kwiaty we w³osach (60)
The Beatles - Strawberry Fields Forever (60)
ABC - Asfaltowe ³±ki (70)
Niemen - Jednego serca (70)
Eagles - Hotel California (70)
- Stairway To Heaven - (70)
Maanam - Krakowski spleen (80)
Perfect - Autobiografia (80)
Edyta Bartosiewicz - Sen (90)
Pink Floyd - High Hopes (90)

Tak mniej wiêcej, bo najchêtniej jeszcze kilku artystów z lat 70. Koniecznie Genesis i . Moim zdaniem "ca³a najwspanialsza muzyka" powsta³a w³a¶nie w tej dekadzie.


JG: Niedawno obchodzi³ Pan okr±g³± rocznicê urodzin. 60 lat to wiek dojrza³y. Czy w ogóle a je¶li tak, to jakim seniorem siê Pan czuje?

MN: Ja siê wcale nie czujê seniorem. Dajê radê! W³a¶nie siê wybieram na moj± najbardziej ekstremaln± wyprawê do Australii. Mam najwy¿ej !