26-04-2007
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Jest jedną najważniejszych postaci najnowszej historii naszego kraju, był premierem, posłem, redaktorem kilku pism, Specjalnym Wysłannikiem ONZ w Bośni i Hercegowinie, dwa lata temu uznał, ze na polskiej scenie politycznej jest miejsce na nową partię i stał się współzałożycielem Partii Demokratycznej- demokraci.pl. Przez całe życie był aktywnym działaczem politycznym, uznanym publicystą, propagatorem demokratycznych rozwiązań, niedawno skończył 80 lat, ale nie schodzi ze sceny politycznej uważając, że jeszcze wiele zostało do zrobienia - oto Tadeusz Mazowiecki.
Urodził się 18 kwietnia 1927 roku w Płocku, gdzie ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Marszałka Stanisława Małachowskiego. Po nauce w szkole średniej rozpoczął (ale nie ukończył) studia prawniczne na Uniwersytecie Warszawskim. Praktycznie od zawsze związany był z ruchami katolickimi (między innymi PAX, WTK – Wrocławski Tygodnik Katolicki i KIK – Klub Inteligencji Katolickiej).
W latach 1961 - 72 był posłem sejmu PRL z ramienia katolickiej grupy Znak. W 1970 roku Mazowiecki został pozbawiony możliwości kandydowania do sejmu po tym jak stanął w obronie ofiar masakry na wybrzeżu. Od tego czasu jego związki z opozycją zacieśniły się. W 1980 roku znalazł się wśród strajkujących robotników w Stoczni Gdańskiej. W stanie wojennym został internowany, na wolność wyszedł dopiero w grudniu 1982 roku. W latach 80 tych blisko współpracował z Lechem Wałęsą, podczas rozmów Okrągłego Stołu stanął u jego boku jako doradca.
Tadeusz Mazowiecki rozpoczął karierę w nowej rzeczywistości politycznej. W 1989 roku, jako jedenasty premier w powojennej Polsce, utworzył pierwszy nielewicowy rząd.
W swoim expose zapowiedział: „Rząd, który utworzę, nie ponosi odpowiedzialności za hipotekę, którą dziedziczy. Ma ona jednak wpływ na okoliczności, w których przychodzi nam działać. Przeszłość odkreślamy grubą linią. Odpowiadać będziemy jedynie za to, co uczyniliśmy, by wydobyć Polskę z obecnego stanu załamania”. Niektórzy uważają, że tymi słowami dał sygnał działaczom komunistycznym do umacniania swoich pozycji w polityce i gospodarce. Sam Mazowiecki mówi, że metafora „grubej kreski” została źle zrozumiana - nie chodziło tu o nierozliczanie a o kwestie odpowiedzialności nowego rządu - wyłącznie za swoje działania i błędy a nie za całą spuściznę PRL.
Rząd Tadeusza Mazowieckiego działając w trudnym okresie przeprowadził wiele reform politycznych i gospodarczych. Odpowiadał między innymi za zduszenie hiperinflacji (plan Balcerowicza). Wiele osób do dziś zarzuca mu jednak, że jego rząd nie spełnił pokładanym w nich oczekiwań.