80 lat Sławomira Mrożka

Program imprezy wypełnią ciekawe wydarzenia teatralne, wystawy, a także liczne konkursy dla młodzieży i nauczycieli. Naszym życzeniem jest, aby 80. urodziny pisarza stały się okazją do ponownego sięgnięcia po jego książki i próby nowej interpretacji jego dzieł.

Najważniejszym wydarzeniem towarzyszącym festiwalowi będzie opublikowanie pierwszego tomu Dziennika Sławomira Mrożka obejmującego lata 1962 – 1969. Pisany przez kilkadziesiąt lat, w trzydziestu kilku miastach, kilkunastu krajach i na trzech kontynentach Dziennik to ponad trzy tysiące stron rękopisu i prawie osiemset stron maszynopisu. Całość ukaże się w trzech tomach.

Sławomir Mrożek Urodził się 29.06.1930 r. w Borzęcinie koło Brzeska. Po wojnie, w latach 50-tych, rozpoczynał w Krakowie studia na różnych kierunkach (architektura, Akademia Sztuk Pięknych, orientalistyka) jednak żadnego nie ukończył. W tym samym czasie podjął pracę w „Dzienniku Polskim”, jego teksty satyryczne ukazywały się również w „Szpilkach”, „ Po prostu”, „Życiu Literackim” i „Nowej Kulturze”. Publikował w prasie (np. cykl felietonów i rysunków Przez okulary Sławomira Mrożka w „Przekroju”).

W 1955 r. rozpoczął współpracę z Krakowskim Teatrem Satyryków, studenckim teatrem Bim-Bom z Gdańska, warszawskim teatrem „Syrena”, kabaretem „Szpak” i „Piwnicą pod Baranami”. W 1958 r. Teatr Dramatyczny w Warszawie wystawił pierwszą sztukę Mrożka pt. Policja.

W 1963 r. wyjechał z żoną do Włoch, na długo opuszczając Polskę, w 1968 roku przenosi się do Paryża, gdzie stara się o azyl po opublikowanym w „Le Monde” i paryskiej „Kulturze” liście protestacyjnym przeciwko udziałowi polskich wojsk w inwazji na Czechosłowację. W 1969 roku umiera pierwsza żona pisarza - malarka Maria Obremba. W 1978 roku Mrożek otrzymuje obywatelstwo francuskie. W Polsce cenzura zakazuje publikacji jego utworów i wystawiania sztuk, aż do drugiej połowy lat 70-tych.

W 1973 r. Pensylvania State University przyznaje Mrożkowi stypendium, dzięki któremu może podróżować po Stanach Zjednoczonych i Ameryce Południowej. W latach 70-tych kilkakrotnie wyjeżdża do Niemiec, gdzie pisze scenariusze filmowe: Wyspa Róż (1974-75), Amor (1977), Powrót (1979) – dwa ostatnie również sam reżyseruje dla niemieckich wytwórni. W roku 1978 - po raz pierwszy od 1963 r. – Mrożek przyjeżdża do kraju. Powtórnie odwiedza Polskę w roku 1981, jednak po 13 grudnia publikuje w „Le Monde” i „International Herald Tribune” List do cudzoziemców i odmawia publikowania swoich utworów w Polsce oraz pokazywania sztuk w telewizji. Część z nadal wystawianych sztuk jest wstrzymywana przez cenzurę.

Mrożek odrzuca Nagrodę Fundacji Literackiej w Polsce, ale przyjeżdża do kraju, gdzie po raz pierwszy spotyka się z czytelnikami. W 1989 r. wyjeżdża z drugą żoną - reżyserką teatralną Susaną Osorio Rosas do jej rodzinnego do Meksyku i osiada na ranchu La Epifania pomiędzy Mexico City i Puebla. W latach 1996-2008 Sławomir Mrożek wraz z żoną powrócił do Krakowa, w czerwcu 2008 r. państwo Mrożkowie przenieśli się do Nicei.