W Londynie zmarła Irena Anders

Irena Anders urodziła się 12 maja 1920 roku w Bruntálu, mieście leżącym na terenach Czeskiego Śląska. Następnie studiowała naukę śpiewu i gry na fortepianie w Polskim Towarzystwie Muzycznym we Lwowie. Została wychowana według rodzinnej tradycji muzycznej, lecz po wybuchu II Wojny Światowej przerwała studia. Jej działalność artystyczna była związana z zespołem muzycznym Henryka Warsa i z Polską Paradą.



Przeszła szlak bojowy z armią generała Władysława Andersa, zwaną Drugim Korpusem: od terenów rosyjskiej wsi Tockoje, Buzułuku, przez Iran, Irak, Palestynę, Egipt i Włochy. Wystąpiła dwa dni po bitwie o Monte Cassino, wśród zgliszczy i ruin na górze klasztornej, śpiewając pierwszy raz piosenkę - „Czerwone maki na Monte Cassino".



Po wojnie zamieszkała w Anglii, gdzie nadal pracowała jako artystka. Występowała przed Polonią we Wielkiej Brytanii, ale także we Francji i Izraelu. Znana była pod pseudonimem artystycznym - Renata Bogdańska. Tworzyła kabarety i teatr dramatyczny ze sławnymi twórcami jak Marian Hemar i Feliks Konarski. Swoją popularność Irena Anders zawdzięcza także występom w Radiu Wolna Europa i BBC.



W 1948 roku została żoną generała Andersa. Podczas jednego z wywiadów Irena Anders przyznała, że początkowo nawet nie przyszło jej do głowy, aby traktować generała Andersa jako osiągalnego dla niej mężczyznę zarówno ze względu na jego wiek jak i pozycję „przybranego ojca armii". Jednak jak sama powiedziała, życie pisze dziwne scenariusze,
o których nawet filozofom się nie śniło. Generał Anders i jego żona mają córkę - Annę Marię.



Irena Anders została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski w 2007 roku za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczpospolitej oraz działalność polonijną
i społeczną. Rok później otrzymała stopień kapitana Wojska Polskiego.





Irena Anders zmarła mając 90 lat. Po śmierci męża w 1970 roku zajmowała się pielęgnowaniem dziedzictwa generała Andersa i pracą na rzecz polskiej polonii. Reżyser Andrzej Konecki zrealizował w 1994 roku film dokumentalny pt. „Renata Bogdańska-Anders".