Zmarł Sidney Lumet, reżyser m. in. “Dwunastu gniewnych ludzi”

Był bardzo płodnym artystą filmowym. W ciągu swojej ponadpięćdziesięcioletniej kariery w przemyśle filmowym wyreżyserował 43 obrazy, od „Dwunastu gniewnych ludzi" w 1957 roku po „Nim diabeł dowie się, że nie żyjesz" z 2007 roku.

Jako filmowiec Lumet był szczególnie zainteresowany postaciami, które próbowały wyrwać się z zamkniętych przestrzeni i zamkniętych systemów. Taka problematyka, dotycząca kwestii sprawiedliwości, została przedstawiona w „Dwunasty gniewnych ludziach", o walce ze skorumpowanymi siłami policyjnymi opowiada „Serpico", a „Sieć" przedtsawia kategoryczne dążenie do popularności. Filmy Lumeta to kino sumienia. Jednym z głównych podejmowanych przez niego tematów jest niesprawiedliwość wymiaru sprawiedliwości. Jego filmy podejmują kwestie moralne bez moralizowania.

Sidney Lumet miał okazję współpracować z najsłynniejszymi aktorami, wśród nich byli m. in.: Sean Connery, Faye Dunaway, Al Pacino, Paul Newman.

Lumet był pięciokrotnie nominowany do Oscara, ale otrzymał tylko jedną statuetkę - w 2005 roku został nagrodzony Oscarem za całokształt twórczości.

Poza wyżej wymienionymi wśród najpopularniejszych filmów Lumeta są: „Wzgórze" (1965), „Spotkanie" (1969), „Przyrodni bracia" (1970), „Taśmy prawdy" (1971), „Morderstwo w Orient Expressie" (1974), „Pieskie popołudnie" (1975), „Jeździec" (1977), „Czarnoksiężnik z krainy Oz" (1978), „Książę Wielkiego Miasta" (1981), „Śmiertelna pułapka" (1982), „Werdykt" (1982), „Żądza władzy" (1986), „Stracone lata" (1988), „Rodzinny interes" (1989), „Adwokat diabła" (1993).