Zmarł profesor Zbigniew Religa

Zbigniew Religa urodził się 16 grudnia 1938 w Miedniewicach. Od 1984 kierował Katedrą i Kliniką Kardiochirurgii w Zabrzu. 15 sierpnia 1985 przeprowadził pierwszą operację na sercu, a w 1986 pierwszą w Polsce udaną transplantację serca.

W latach 1989-1991 był kierownikiem Kliniki Kardiochirurgii Centralnego Szpitala Klinicznego MSW w Warszawie. W 1990 został profesorem Śląskiej Akademii Medycznej. W 1991 powołał do życia i został prezesem zarządu Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii, która zajmuje się wdrażaniem do praktyki klinicznej najnowszych metod leczenia chorób serca, a także działalnością naukowo-badawczą i szerokim programem szkoleniowo-stypendialnym dla polskich i zagranicznych kadr medycznych. W 1993 został dyrektorem Instytutu Protez Serca Funduszu Rozwoju Kardiochirurgii.

Od 1998 pełnił funkcję krajowego specjalisty ds. kardiochirurgii. W latach 1996-1999 był rektorem Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach. W 1998 objął stanowisko kierownika II Kliniki Kardiochirurgii, a w 2001 dyrektora Instytutu Kardiologii w Warszawie. W tym samym roku przeprowadził pierwszy w Polsce zabieg wstrzyknięcia do serca preparatu powodującego powstawanie nowych naczyń krwionośnych.

Zbigniew Religa prowadził również działalność polityczną. W latach 80. zaangażował się w działalność Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego. Dwukrotnie pełnił też funkcję senatora (z województwa katowickiego, później z okręgu gliwickiego). W 1993 zaangażował się w tworzenie Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform, z którego odszedł rok później, tworząc Partię Republikanie.

5 czerwca 2005 oficjalnie zgłosił swoją kandydaturę w wyborach prezydenckich jako kandydat bezpartyjny. Poparcia udzieliły mu macierzysta Partia Centrum oraz Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe, Inicjatywa dla Polski, Stronnictwo Demokratyczne, Forum Emerytów i Rencistów, Chrześcijański Ruch Samorządowy, Inicjatywa Młodych i Związek Zawodowy Ojczyzna.

Kandydował w wyborach prezydenckich w 2005 roku, jednak zrezygnował z ubiegania się o najwyższy urząd w państwie, udzielając poparcia kandydatowi Platformy Obywatelskiej Donaldowi Tuskowi. Później został przewodniczącym Komitetu Honorowego lidera PO.

31 października 2005 został powołany na urząd ministra zdrowia w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. Zajmował to stanowisko także w rządzie Jarosława Kaczyńskiego.

W wyborach parlamentarnych w 2007 kandydował do Sejmu w okręgu gliwickim z listy PiS, zdobył mandat z wynikiem 62 tys. 228 głosów. 5 listopada otworzył obrady Sejmu VI kadencji jako Marszałek Senior.

Przez wiele lat był nałogowym palaczem tytoniu, przyznał też publicznie, że przez wiele lat pił za dużo alkoholu. W maju 2007 usunięto mu nowotwór lewego płuca, który okazał się być złośliwy. W lutym 2008 po nawrocie choroby został poddany powtórnemu leczeniu - operacyjnemu i chemioterapii. Walkę z rakiem przegrał ostatecznie 8 marca 2009 roku, około godziny 16-tej. Uratował życie dziesiątkom osób.


Życiorys Z.Religi na podstawie Wikipedii