Danuta Szaflarska - 75 lat na scenie

urodziła się 20 lutego 1915 r. we wsi Kosarzyska koło Piwnicznej. Po studiach w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej rozpoczęła karierę artystyczną w Teatrze na Pohulance w Wilnie (1939-1941). W ciągu dwóch lat zagrała tam ok. dwudziestu ról - od klasyki po obyczajowe komedie. W latach 1942-43 występowała w Teatrze Podziemnym, a w latach 1943-45 w Teatrze Frontowym Armii Krajowej. Podczas Powstania Warszawskiego była łączniczką. Po wojnie grała w Starym Teatrze w Krakowie (1945-1946), a następnie w Łodzi - w Teatrze Kameralnym. W 1949 r. przeniosła się do Warszawy. Do 1957 r. występowała w Teatrze Współczesnym, potem w Narodowym (1954-1966). Od 1966, do emerytury w roku 1985, pracowała w Teatrze Dramatycznym. Potem, gościnnie, występowała na scenach niemal wszystkich stołecznych teatrów.

Wielką popularność zdobyła za sprawą ról w "" (1946) i "Skarbie" (1948), komediach w reżyserii Leonarda Buczkowskiego. Kolejne role wykreowała m.in. w: "Ludziach z pociągu" (1961) Kazimierza Kutza, serialu "Lalka" (1977) Ryszarda Bera, "Dolinie Issy" (1982) Tadeusza Konwickiego, "Korczaku" (1990) , "Diabłach, diabłach" (1991) Doroty Kędzierzawskiej, "Pożegnaniu z Marią" (1993) Filipa Zylbera. W 2007 r. uznanie widzów i krytyki przyniosła jej kreacja w filmie Doroty Kędzierzawskiej "Pora umierać". W 2008 r. wystąpiła w komedii Juliusza Machulskiego "Ile waży koń trojański?" i w "Jeszcze nie wieczór" Jacka Bławuta. Rok później zagrała w "Janosiku. Prawdziwej historii" Agnieszki Holland i Kasi Adamik. W 2012 r.

Danutę Szaflarską można było zobaczyć w "Pokłosiu" Władysława Pasikowskiego, a także w poświęconym jej biografii paradokumentalnym filmie "Inny Świat" Doroty Kędzierzawskiej i Artura Reinharta.

W 2013 r. została uhonorowana przez Polską Akademię Filmową nagrodą Orła za osiągnięcia życia.